در سکوتِ غمگین زندان، قصه‌های ناگفته‌ای از انسان‌هایی محبوس در قفسِ تنگِ بدهی نهفته است. مردانی که به خاطر مهریه در بندند، و یا زنان و مردانی که زیر بارِ سنگینِ دیه کمر خم کرده‌اند، و خانواده‌هایی که طعم تلخِ فقر و ناتوانی در پرداختِ بدهی را چشیده‌اند. حبسِ بدهکاران، داستانی غم‌انگیز از نابرابری است. این افراد نه مجرمِ خطرناکی هستند و نه قاتلی که جانِ انسانی را گرفته باشد. تنها گناهشان، ناتوانی در پرداختِ تعهدات مالی است که گاه به واسطه‌ی شرایط سختِ زندگی و چرخشِ بی‌رحمِ تقدیر، بر دوششان گذاشته شده است. اما در این میان، نوری از امید در دلِ تاریکی می‌درخشد. دستانِ پرمهرِ انسان‌های نیکوکار و سازمان‌های خیریه، مرهمی بر زخمِ این زندانیانِ بی‌گناه می‌گذارند و با یاری رساندن به آنها، طعمِ شیرینِ آزادی را به کامشان هدیه می‌کنند. آزاد سازی زندانیان جرایم مالی و آزادسازی زندانی های بدهکار، تنها به معنای رهایی از زندان نیست، بلکه بازگشت به آغوشِ خانواده، فرصتی دوباره برای زندگی و تولّدِ امیدی نو است. این اقدامِ نیک، نه تنها به نفعِ این افرادِ گرفتار است، بلکه جامعه را نیز از شرِ معضلاتِ اجتماعی ناشی از حبسِ آنها، مانند آسیب‌های روانی به خانواده‌ها و افزایشِ جرم و جنایت، رها می‌کند. مسئولیتِ اجتماعیِ آزاد کردن زندانی بدهکار، بر دوشِ تک تکِ ما سنگینی می‌کند. می‌توانیم با مشارکت در فعالیت‌هایِ سازمان‌های خیریه، دستِ یاری به سویِ این انسان‌های نیازمند دراز کنیم و در پهن کردنِ بالِ آزادی برایشان سهیم باشیم. به یاد داشته باشیم که هر قدمی در جهتِ آزادی، نوری در تاریکی است و هر یاری رسانی، مرهمی بر زخمِ بشریت. با همدلی و نیکوکاری، می‌توانیم دنیایی بسازیم که در آن، هیچ کس به خاطرِ ناتوانی در پرداختِ بدهی، طعمِ تلخِ زندان را نچشد.